اين موضوع تا آنجا پيش رفت كه مديريت توسعه منابع انساني و تحول اداري سازمان خصوصيسازي طي نامه شماره 9337/2/90 مورخ 90/11/12 درخصوص استفاده فرزندان جانبازان از ماموريت آموزشي موضوع ماده(9) آييننامه ساماندهي از معاونت حقوقي رياستجمهوري استعلام نمود. اين معاونت حقوقي طي نامه شماره 15839/222206 مورخ 90/12/22 چنين پاسخ داده است: «از آنجا كه ماده (9) مصوبه فوقالذكر تاكنون مورد ايراد مراجع ذيصلاح (رياست محترم مجلس شوراي اسلامي و يا ديوان عدالتاداري) قرار نگرفته است و در قانون برنامه پنجم توسعه و قانون بودجه سال 1390 نيز در اين خصوص حكم مغايري وجود ندارد، لذا معتبر بوده و مقررات حاكم بر ماموريت آموزشي جانبازان در مورد فرزندان شاهد و جانباز نيز لازمالاجراست.»
با اين وصف هيچ محدوديت و ممنوعيتي براي بهرهمندي فرزندان جانباز 25و بالاتر از ماموريت آموزشي وجود ندارد.
آييننامه ماده (67) قانون جامع خدماترساني به ايثارگران كه درباره هزينه خدمات آموزشي طرح شاهد در برنامههاي آموزشي عمومي و ساير برنامههاي آموزش عالي است، در تاريخ 25/8/94 توسط دولت به دستگاههاي اجرايي ذيربط و بنياد ابلاغ شد. مشمولين اين آيين نامه در قالب دو گروه بند (ب) و بند (پ) تقسيم شدهاند.
در حوزه شمول بند (ب) فرزندان جانبازان 25درصد و بالاتر و فرزندان آزادگان قرار ميگيرند، لكن در حوزه شمول بند (پ) كه از آن باعنوان مشمولين طرح شاهد نام برده ميشود، فرزندان جانبازان 50درصد و بالاتر و فرزندان آزادگان قرار ميگيرند.
در اين آييننامه مقرر شده، مبلغي به منظور تامين بخشي از هزينههاي تحصيلي مشمولين توسط بنياد و پس از تصويب شوراي طرح و برنامه شاهد بهعنوان كمك هزينه تحصيلي به مشمولين آن پرداخت شود.
در ماده (2) اين آييننامه بنياد موظف شدهاست در چارچوب اعتبارات مصوب سالانه برنامههاي آموزش عمومي از قبيل برگزاري كلاسهاي تكميلي، تقويتي، جبراني، ارائه وسايل كمكآموزشي و آموزش باليني جانبازان 70درصد و فرزندان معلولان مشمولين طرح شاهد، ارائه خدمات مشاورهاي و هدايت تحصيلي تشويق دانشآموزان كوشا و ممتاز و حمايت از گروههاي خاص تحصيلي را براي مشمولين طرح شاهد انجام دهد.
در ماده (3) بنياد موظف شده است در چارچوب اعتبارات مصوب سالانه درخصوص برنامههاي آموزش عالي و نيز پرداخت كمك هزينه تحصيلي براي مشمولين طرح شاهد اقداماتي از قبيل تشويق دانشجويان و طلاب ساعي، مشاوره و هدايت تحصيلي دوره تحصيلات تكميلي، ارائه خدمات آموزشي به جانبازان ويژه (دو چشم نابينا و قطع نخاع گردن)، جانبازان ويلچري، پرداخت كمك هزينه تحصيلي و استفاده از ظرفيت تشكلهاي ايثارگري و معتمدين را اجرا نمايد.
مدت زمان ارائه اين خدمات و تسهيلات در بخش آموزش عمومي مطابق مقررات و ضوابط آموزشي وزارت آموزش و پرورش و در بخش آموزش عالي برابر با كف نيمسالهاي تحصيلي براي هر مقطع دانشگاهي خواهد بود.
از نكات قابل تامل در اين آييننامه آشفتگي و ابهاماتي است كه در آن وجود دارد. هر چند ماده (67) بر تامين و پرداخت هزينههاي خدمات آموزشي طرح شاهد در برنامههاي آموزش عمومي و برنامههاي آموزش عالي تاكيد دارد، لكن تبصره يك اين ماده، بنياد را موظف كرده نسبت به پرداخت كمك هزينه تحصيلي به جانبازان 25درصد و بالاتر و خانوادههاي آنان يعني همسر و فرزندان كه در طرح شاهد نيستند نيز اقدام كند.
آيين نامه مصوب هيات وزيران در قالب دو بند (ب) و (پ) دو گروه مشمول ماده (67) و تبصره آن را تعريف كرده است ولي در مواد (2) و (3) آييننامه كه بنياد را به ارائه خدمات موظف كرده است، ارائه خدمات را فقط به مشمولين طرح شاهد كه در بند (پ) تعريف شدهاند اختصاص داده و مشمولين بند (ب) را فراموش كرده است. اگر قرار بود اين آييننامه فقط به ماده (67) توجه داشته باشد و تبصره يك آن ناديده گرفته شود، چرا آنان را در حوزه شمول تعريف كرده ولي از ارائه خدمات محروم نموده است. اصلاح آييننامه منطبق با ماده (67) قانون جامع و تبصره يك آن ضروري است كه انتظار ميرود در اين خصوص تسريع شود.
نظر شما